Araştırma Makalesi
Yıl 2019,
Sayı: 4, 7 - 14, 26.12.2019
Öz
Yiyecek içecek işletmesi; sahip olduhu donanımı ve hizmet kalitesi ile kişilerin yiyecek içecek gereksinimlerini karşılayan işletmelerdir. Kişilerin yalnızca yiyecek içecek gereksinimini karşılamakla kalmayıp ziyafet, kutlama, toplantı gibi sosyal amaçlar için bir araya gelmesine de olanak sahlamaktadır. Bu anlamda yalnızca açlıhın, susuzluhun giderildihi bir yer olmaktan çıkıp dinlenilen ve moral bulunan bir işlev kazanmıştır. Yiyecek içecek işletmesine gelen bir müşterinin asıl amacı karnını doyurmaktır. Hızlı yiyecek (fastfood) işletmeleri de yiyecek içecek işletmeleri içerisinde yer alan ticari işletmelerdir. Ancak hızlı yemek yeme alışkanlıhı, sahlık açısından tüm dünyayı etkilemeye başlayan önemli bir sahlık problemi olarak düşünülmelidir. Çünkü bu problem ileride, obezite, kalp hastalıkları ve diyabet gibi pek çok hastalıhın gelişmesine sebep olabilecektir. Dünya Sahlık Örgütü (DSÖ), fazla ahırlıklılık ve obeziteyi, sahlıha zarar veren ve normal olmayan ve aşırı yah birikimi olarak tanımlamakta ve çocukluk çahı obezitesini 21.yüzyılın en önemli halk sahlıhı sorunlarından biri olarak görmektedir. Çocukluk çahı obezitesi özellikle düşük ve orta gelirli ülkelerin kentsel bölgelerini küresel olarak etkilemekte ve sıklıhı endişe verici olarak artmaktadır. Obezite hem çocukluk çahında hem de erişkin dönemde insan sahlıhı için önemli sorunlar oluşturmaktadır. Çocukluk dönemindeki obezitenin yaygınlıhı gelişmiş ülkelerde ve gelişmekte olan ülkelerde, bulaşıcı olmayan kronik hastalıkların yükünü arttırarak önemli bir halk sahlıhı sorunu yaratmaktadır. Hipertansiyon, yah metabolizma bozuklukları, insülin direnci ve ahır psikolojik problemlere sebep olmasından dolayı dikkat edilmesi gereken obezite, çocukluk çahında giderek artan bir sıklıkta görülmektedir. Gelişmiş ülkelerde yapılan çalışmalarda erişkinlerin %33'ünün, çocuk ve adolesanların ise %20-27'sinin obez olduhu belirlenmiştir. Obezite, fazla ahırlıklılık ve obeziteyle ilişkili hastalıklar büyük bir ölçüde önlenebilir. Çocukluk çahı obezitesi, sık görülmesi, ciddi sonuçları olması ve önlenebilir olması nedeniyle öncelik verilmesi gereken sahlık sorunlarındandır. Bu amaçla çalışmamızda yiyecek içecek işletmelerinde ciddi tehlike oluşturan ve önlenebilir önemli bir sahlık sorunu olan çocukluk çahı obezitesine dikkat çekebilmek amaçlanmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Elmacıohlu, F. (1996), Hızlı hazır yemek sisteminde (fast-food) önceliklerin belirlenmesi. J. Nutr and Diet. 25(1): 30-34. Tunçbilek E. (2005), Obesite genetik bir hastalık mıdır? Çocuk Sahlıhı ve Hastalıkları Dergisi. 48: 101-108. Agras WS, Hammer LD, Mcnicholas F. (2004) Risk factors for childhood overweight: a prospective study from birth to 9.5 years. The Journal of Pediatrics. 145: 20-25. Genç Ç. Obesitede gen dehişimleri. 2005. Toros F, Ünal S, Arslanköylü AE, Çamdeviren H. (2003), Obesity and psyhiatric problems in children and adolescents. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 4: 310-317. Öztora S, Hatipohlu S, Barutçugil MB, Salihohlu B, Yıldırım R, Şevketohlu E. (2006), İlköhretim çahındaki çocuklarda obesite prevelansının belirlenmesi ve risk faktörlerinin araştırılması. Bakırköy Tıp Dergisi. 2(1): 11-14. Rosner B, Prineas R, Loggie J. (1998), Percentils for body mass index in U.S. children 5 to 17 years of age. The journal of Pediatrics. 32: 211-222. Günöz H. (2001), Çocuk ve adolesanlarda obezite. Aktüel Tıp Dergisi. 6: 58-62. Satman İ, (2000), Population-based study of diabetes and risk characteristics: Final results of the TURDEP. Diabetologia. 43(1): 111, 433. Korkut F, Arıcıohlu A, Tagay Ö, Sarı T. Altındah ilçesi gençlihin olumlu gelişimini sahlama ve sorunlarını önleme projesinin pilot uygulaması. Ludwig DS, Peterson KE, Gortmaker SI. (2001) Relation between consumption of sugar sweetened drinks and childhood obesity: a prospective observational analysis. The Lancet, 357(9255): 505-8. Berkey CS, Rocketthrh, Field AE, Gillman MW, Frazier AL, Camargo CA, Colditz GA. (2000) Activity, dietary intake, and weight changes in a longitudinal study of preadolescent and adolescent boys and girls. Pediatrics. 2000; 105(4): 56. Dietz WH, Robinson TN. (2005), Overweight children and adolescents. New England Journal of Medicine, 352: 2100-9. Miraglia F, DE Moraes Silveira CR, Beghetto MG, Dos Santos Oliveira F, De Mello ED. (2015), Behavior of adipokines after a year follow-up in the obesity outpatient clinic for children and adolescents. Nutricion Hospitalaria 5: 32. Brug J. (2007), The European charter for counteracting obesity: A late but important step towards action. Observations on the WHO-Europe ministerial conference, Istanbul, November 15– 17, 2006. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 4: 11 Butte NF (2001) The role of breastfeeding in obesity. Pediatric Clinics of North America 48: 189- 98. Ziegler J, Mobley CC. (2014) Pregnancy, child nutrition, and oral health. Nutrition and Oral Medicine, Springer 19-37. Childs NM, Maher JK. (2003) Gender in food advertising to children: boys eat first. British Food Journal. 105(7): 408-19 Park, C. (2004). Efficient or enjoyable? Consumer values of eating-out and fast food restaurant consumption in Korea. İnternational Journal of Hospitality Management, 23, 87-94 Tayfun, A. Tokmak, C. (2007). Tüketicilerin Türk usulü fastfood işletmelerini tercih etme sebepleri üzerine bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (22), 169-183. Özleyen, G. (2005). Fast food işletmelerde tüketici davranışı analizi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Turizm ve Otel İşletmecilihi Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Özcan, B. (2007). Sosyolojik olarak tüketim ve boş zaman: İstanbul Alivium Outlet Center ve Galleria alışveriş merkezi örnekleri. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Yapı Sosyal Dehişme Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Orkun, N. D. (2009). Küreselleşmenin dehiştirdihi yemek kültürü: İstanbul Beyohlu: 2002-2009. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Lindstrom, M. ve Seybold, P. B. (2003). Brandchild. America: Kogan Page. Kılıç, E., Şanlıer, N. (2007). Üç kuşak kadının beslenme alışkanlıklarının karşılaştırılması. Kastamonu Ehitim Dergisi, 15 (1), 31-44 Ekeyılmaz, S. (2006). Antalya ilinde ev dışı gıda talebi. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Gıda Ekonomisi ve İşletmecilihi Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yaman, H. B. (2007). Tüketicilerin hazır yemek tüketim alışkanlıklarında küreselleşmenin etkileri ve konuya ilişkin bir uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı Pazarlama Programı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Demirezen E, Coşansu G. (2005), Evaluating the eating habits of adolescent students. STED. 14(8): 174-8. Zeybek ÇA, Aydın A. (2002) Çocukluk çahı obesitesi. Klinik Çocuk Forumu, Pediatrik Beslenme Özel Sayısı 2. 2(3): 24-29. Hasbay SA. (2004) Okul çahı çocuklarında beslenme ve fiziksel aktivitenin önemi. Klinik Çocuk Forumu. 4(1): 32–37. Denizer, D (2005) Konaklama İşletmelerinde Yiyecek İçecek Yönetimi, Detay Yayıncılık, Ankara, 2005. Şık, B. (2018) Mutfaktaki Kimyacı, Dohan Yayıncılık, İstanbul.
Yıl 2019,
Sayı: 4, 7 - 14, 26.12.2019
Öz
Kaynakça
- Elmacıohlu, F. (1996), Hızlı hazır yemek sisteminde (fast-food) önceliklerin belirlenmesi. J. Nutr and Diet. 25(1): 30-34. Tunçbilek E. (2005), Obesite genetik bir hastalık mıdır? Çocuk Sahlıhı ve Hastalıkları Dergisi. 48: 101-108. Agras WS, Hammer LD, Mcnicholas F. (2004) Risk factors for childhood overweight: a prospective study from birth to 9.5 years. The Journal of Pediatrics. 145: 20-25. Genç Ç. Obesitede gen dehişimleri. 2005. Toros F, Ünal S, Arslanköylü AE, Çamdeviren H. (2003), Obesity and psyhiatric problems in children and adolescents. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi. 4: 310-317. Öztora S, Hatipohlu S, Barutçugil MB, Salihohlu B, Yıldırım R, Şevketohlu E. (2006), İlköhretim çahındaki çocuklarda obesite prevelansının belirlenmesi ve risk faktörlerinin araştırılması. Bakırköy Tıp Dergisi. 2(1): 11-14. Rosner B, Prineas R, Loggie J. (1998), Percentils for body mass index in U.S. children 5 to 17 years of age. The journal of Pediatrics. 32: 211-222. Günöz H. (2001), Çocuk ve adolesanlarda obezite. Aktüel Tıp Dergisi. 6: 58-62. Satman İ, (2000), Population-based study of diabetes and risk characteristics: Final results of the TURDEP. Diabetologia. 43(1): 111, 433. Korkut F, Arıcıohlu A, Tagay Ö, Sarı T. Altındah ilçesi gençlihin olumlu gelişimini sahlama ve sorunlarını önleme projesinin pilot uygulaması. Ludwig DS, Peterson KE, Gortmaker SI. (2001) Relation between consumption of sugar sweetened drinks and childhood obesity: a prospective observational analysis. The Lancet, 357(9255): 505-8. Berkey CS, Rocketthrh, Field AE, Gillman MW, Frazier AL, Camargo CA, Colditz GA. (2000) Activity, dietary intake, and weight changes in a longitudinal study of preadolescent and adolescent boys and girls. Pediatrics. 2000; 105(4): 56. Dietz WH, Robinson TN. (2005), Overweight children and adolescents. New England Journal of Medicine, 352: 2100-9. Miraglia F, DE Moraes Silveira CR, Beghetto MG, Dos Santos Oliveira F, De Mello ED. (2015), Behavior of adipokines after a year follow-up in the obesity outpatient clinic for children and adolescents. Nutricion Hospitalaria 5: 32. Brug J. (2007), The European charter for counteracting obesity: A late but important step towards action. Observations on the WHO-Europe ministerial conference, Istanbul, November 15– 17, 2006. International Journal of Behavioral Nutrition and Physical Activity, 4: 11 Butte NF (2001) The role of breastfeeding in obesity. Pediatric Clinics of North America 48: 189- 98. Ziegler J, Mobley CC. (2014) Pregnancy, child nutrition, and oral health. Nutrition and Oral Medicine, Springer 19-37. Childs NM, Maher JK. (2003) Gender in food advertising to children: boys eat first. British Food Journal. 105(7): 408-19 Park, C. (2004). Efficient or enjoyable? Consumer values of eating-out and fast food restaurant consumption in Korea. İnternational Journal of Hospitality Management, 23, 87-94 Tayfun, A. Tokmak, C. (2007). Tüketicilerin Türk usulü fastfood işletmelerini tercih etme sebepleri üzerine bir araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (22), 169-183. Özleyen, G. (2005). Fast food işletmelerde tüketici davranışı analizi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Turizm ve Otel İşletmecilihi Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Özcan, B. (2007). Sosyolojik olarak tüketim ve boş zaman: İstanbul Alivium Outlet Center ve Galleria alışveriş merkezi örnekleri. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Yapı Sosyal Dehişme Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Orkun, N. D. (2009). Küreselleşmenin dehiştirdihi yemek kültürü: İstanbul Beyohlu: 2002-2009. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İletişim Bilimleri Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Lindstrom, M. ve Seybold, P. B. (2003). Brandchild. America: Kogan Page. Kılıç, E., Şanlıer, N. (2007). Üç kuşak kadının beslenme alışkanlıklarının karşılaştırılması. Kastamonu Ehitim Dergisi, 15 (1), 31-44 Ekeyılmaz, S. (2006). Antalya ilinde ev dışı gıda talebi. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Gıda Ekonomisi ve İşletmecilihi Ana Bilim Dalı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yaman, H. B. (2007). Tüketicilerin hazır yemek tüketim alışkanlıklarında küreselleşmenin etkileri ve konuya ilişkin bir uygulama. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı Pazarlama Programı. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi Demirezen E, Coşansu G. (2005), Evaluating the eating habits of adolescent students. STED. 14(8): 174-8. Zeybek ÇA, Aydın A. (2002) Çocukluk çahı obesitesi. Klinik Çocuk Forumu, Pediatrik Beslenme Özel Sayısı 2. 2(3): 24-29. Hasbay SA. (2004) Okul çahı çocuklarında beslenme ve fiziksel aktivitenin önemi. Klinik Çocuk Forumu. 4(1): 32–37. Denizer, D (2005) Konaklama İşletmelerinde Yiyecek İçecek Yönetimi, Detay Yayıncılık, Ankara, 2005. Şık, B. (2018) Mutfaktaki Kimyacı, Dohan Yayıncılık, İstanbul.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Turizm (Diğer) |
| Bölüm | MAKALELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 18 Nisan 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Sayı: 4 |
- Makale Dosyaları