Öz
Tangible cultural heritage includes historical places, archaeological sites, monuments, building groups, artistic and architectural works and other material ruins that have been formed based on human labor and effort from past to present and exist physically in time and space. Tangible cultural heritage reflects the history, character, identity, traditions, values and lifestyles of societies. Thus, by bearing witness to the past, tangible cultural heritage contributes to the preservation of the cultural characteristics of a society and their transfer to future generations, as well as to the development of individuals' national identity perceptions. Due to this importance, it is necessary to introduce tangible cultural heritage to new generations. The responsibility of transferring cultural heritage to individuals largely falls on education and training programs. In the Turkish education system, social studies course and social studies course curricula have an important place in providing individuals with the awareness of the preservation and development of culture and the perception of national identity. This study aimed to determine the inclusion of tangible cultural heritage elements in secondary school social studies curricula implemented in Türkiye from past to present. The research adopted a qualitative research approach and used the document analysis method. The data consisted of the 1969 Social Studies Curriculum for Secondary Schools, the 1998 Social Studies Curriculum, the 2005 Social Studies Curriculum (for grades 6, and 7), and the 2018 Social Studies Curriculum (for grades 5, 6, and 7), all developed for the secondary school social studies field in Türkiye. The findings highlighted that among the curricula examined, the 1969 Social Studies Curriculum for Secondary Schools included the highest number of tangible cultural heritage elements, while the 2018 Social Studies Curriculum contained the fewest. Overall, the study found that tangible cultural heritage elements were incorporated into social studies curricula from past to present. Based on the findings, the study recommends increasing the representation of tangible cultural heritage elements within social studies curricula and ensuring an equitable distribution across different learning areas.
Anahtar Kelimeler
Cultural Heritage Secondary School Tangible Cultural Heritage Social Studies Course Curriculum
Kaynakça
- Ahmad, Y. (2006). The scope and defination of heritage: From tangible to intangible. International Journal of Heritage Studies, 12 (3), 292-300.
- Akay, S. (2006). Somut olmayan kültürel mirasın tarih araştırmalarında kaynak olma özelliği. Milli Folklor Dergisi, 70, 38-58.
- Arıkan, İ. (2012). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin kültürel miras ile ilgili başarı düzeyleri ve tutumlarının bazı değişkenlerle incelenmesi (Adıyaman örneği). Yüksek Lisans Tezi, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adıyaman.
- Aslan, Z. & Ardemagni, M. (2006). Introducing young people to the protection of heritage sites and historic cites. Roma: MAXTUDIO, ICCROM.
- Aşılıoğlu, F. & Memlük, Y. (2010). Frig vadisi kültür mirası alanlarının belirlenmesi ve değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Çevre Bilimleri Dergisi, 2 (2), 185-197.
- Avcı, M. & Memişoğlu, H. (2016). Kültürel miras eğitimine ilişkin Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin görüşleri. İlköğretim Online, 15(1), 104-124.
- Avcı, M. & Taşer. S. (2020).Sosyal bilgiler dersinde kültür ve miras öğrenme alanının sosyal bilgiler öğretim programı üzerinden incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (ASOS), 8 (111), 368-385. http://dx.doi.org/10.29228/ASOS.46416
- Batmaz, O. & Yurtbakan, E. (2023). İlkokul Türkçe, hayat bilgisi ve sosyal bilgiler ders kitaplarının kültürel miras unsurları açısından incelenmesi. TEBD, 21(1), 1-21.
- Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim Ve Kültür Örgütü [UNESCO]. (1972). The Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage: Adopted by the General Conference at its seventeenth session Paris, 16 November 1972. http://whc.unesco.org/en/conventiontext/ adresinden erişilmiştir.
GEÇMİŞTEN GÜNÜMÜZE ORTAOKUL SOSYAL BİLGİLER DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMLARINDA SOMUT KÜLTÜREL MİRASIN YERİ
Öz
Somut kültürel miras, geçmişten günümüze insanın emeği ve çabasına dayalı olarak oluşturulan, zaman ve mekân içerisinde fiziksel bir şekilde varlık gösteren tarihi mekân, arkeolojik sit alanı, anıt, yapı grupları, sanatsal ve mimari eserler ile diğer maddi kalıntıları içermektedir. Somut kültürel miras, toplumların tarihi, karakteri, kimliği, gelenekleri, değerleri ve yaşam tarzlarını yansıtır. Böylelikle, geçmişin tanıklığını yaparak bir toplumun kültürel özelliklerinin korunması ve gelecek nesillere aktarılmasına bununla birlikte, bireylerin milli kimlik algılarının gelişmesine katkı sağlar. Bu öneminden dolayı, somut kültürel mirasın yeni kuşaklara tanıtılmasının gerekli bir durum olduğu söylenebilir. Bireylere kültürel miras aktarımının sorumluluğu büyük ölçüde eğitim-öğretim faaliyetlerine düşmektedir. Türk eğitim sistemi açısından değerlendirildiğinde, bilhassa bireylere kültürün korunması ve geliştirilmesi farkındalığı ile milli kimlik algısının kazandırılmasında sosyal bilgiler dersinin ve bu anlamda sosyal bilgiler dersi öğretim programlarının önemli bir yere sahip olduğu görülmektedir. Bu araştırmanın amacı, Türkiye’de geçmişten günümüze kadar uygulanan ortaokul düzeyindeki sosyal bilgiler dersi öğretim programlarında somut kültürel miras ögelerinin yer alma durumunun belirlenmesidir. Araştırmada nitel araştırma yaklaşımı benimsenmiş olup doküman incelemesi yöntemine başvurulmuştur. Araştırmada veri kaynağı olarak Türkiye’de ortaokul düzeyinde sosyal bilgiler çalışma alanına yönelik hazırlanan 1969 Ortaokullarda Denenecek Sosyal Bilgiler Programı, 1998 Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı, 2005 Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı (6 ve 7. sınıflar), 2018 Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı (5, 6 ve 7. sınıflar) kullanılmıştır. Verilerin incelenmesinde, nitel veri analiz yaklaşımlarından biri olan betimsel analizden yararlanılmıştır. Araştırma bulgularına göre, incelenen öğretim programları içerisinde somut kültürel miras ögelerine en fazla 1969 Ortaokullarda Denenecek Sosyal Bilgiler Programı’nda, en az ise 2018 Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı’nda yer verildiği görülmüştür. Araştırmada genel itibarıyla, geçmişten günümüze sosyal bilgiler dersi öğretim programlarında somut kültürel miras ögelerinin ele alındığı belirlenmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular ışığında, sosyal bilgiler dersi öğretim programlarının içeriğinde somut kültürel miras ögelerine daha fazla yer verilmesine ve öğrenme alanlarına göre eşit dağılım gözetilerek ele alınmasına yönelik önerilerde bulunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kültürel Miras Ortaokul Somut Kültürel Miras Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programı
Kaynakça
- Ahmad, Y. (2006). The scope and defination of heritage: From tangible to intangible. International Journal of Heritage Studies, 12 (3), 292-300.
- Akay, S. (2006). Somut olmayan kültürel mirasın tarih araştırmalarında kaynak olma özelliği. Milli Folklor Dergisi, 70, 38-58.
- Arıkan, İ. (2012). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin kültürel miras ile ilgili başarı düzeyleri ve tutumlarının bazı değişkenlerle incelenmesi (Adıyaman örneği). Yüksek Lisans Tezi, Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adıyaman.
- Aslan, Z. & Ardemagni, M. (2006). Introducing young people to the protection of heritage sites and historic cites. Roma: MAXTUDIO, ICCROM.
- Aşılıoğlu, F. & Memlük, Y. (2010). Frig vadisi kültür mirası alanlarının belirlenmesi ve değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Çevre Bilimleri Dergisi, 2 (2), 185-197.
- Avcı, M. & Memişoğlu, H. (2016). Kültürel miras eğitimine ilişkin Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin görüşleri. İlköğretim Online, 15(1), 104-124.
- Avcı, M. & Taşer. S. (2020).Sosyal bilgiler dersinde kültür ve miras öğrenme alanının sosyal bilgiler öğretim programı üzerinden incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi (ASOS), 8 (111), 368-385. http://dx.doi.org/10.29228/ASOS.46416
- Batmaz, O. & Yurtbakan, E. (2023). İlkokul Türkçe, hayat bilgisi ve sosyal bilgiler ders kitaplarının kültürel miras unsurları açısından incelenmesi. TEBD, 21(1), 1-21.
- Birleşmiş Milletler Eğitim Bilim Ve Kültür Örgütü [UNESCO]. (1972). The Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage: Adopted by the General Conference at its seventeenth session Paris, 16 November 1972. http://whc.unesco.org/en/conventiontext/ adresinden erişilmiştir.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Turizm (Diğer) |
| Bölüm | MAKALELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Ağustos 2024 |
| Kabul Tarihi | 5 Kasım 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024Cilt: 7 Sayı: 2 |
