Araştırma Makalesi
Yıl 2022,
Cilt: 30 Sayı: 51, 137 - 148, 31.01.2022
Öz
İntihar davranışı tıpkı diğer insan davranışları gibi psikolojik olduğu kadar sosyoekonomik koşulların da bir sonucudur. Araştırmada, ekonomik gelir düzeyleri, sosyal statü ve yaşam kalitesi gibi sosyoekonomik faktörler ile intihar davranışı arasındaki ilişkinin klasik ve bayes tipi negatif binom regresyon modelleriyle karşılaştırmalı olarak incelenmesi hedeflenmektedir. Bulgular, gençlerdeki ekonomik durum düşüşüne ve gelir dağılımı adaletsizliğine bağlı olarak intihar davranışını arttığını göstermiştir. Aynı zamanda istihdam ve boşanma oranının da intihar davranışını azalttığı tespit edilmiştir. Sonucunda, 15-24 yaş grubundaki intihar davranışının sosyal ve ekonomik faktörlerden etkilendiği belirlenerek çözüm önerilerinde bulunulmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acar, A. (2009), “Acil Servise Gelen İntihar Vakalarının Sosyodemografik Açıdan İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Atay, İ.M. et al. (2012), “Suicide Attempt, Prevalence of Death Thoughts and Risk Factors in Isparta City Center”, Turkish Journal of Psychiatry, 23, 1-10.
- Ayla, D. et al. (2019), “Social Impact of the Economic Crisis: An Application on Turkey (1980- 2016)”, Atatürk University Journal of Economic and Administrative Sciences, 33(2), 415-434.
- Baş, H. (2017), “Bir Sosyal Belediyecilik Uygulaması Olarak İstanbul Esenler Belediyesi Gençlik Merkezi Örneği”, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 17(1), 150.
- Batıgün, A.D. & N.H. Şahin (2009), “Testing a Model for Determining Suicide Risk in High School and University Students”, Turkish Journal of Psychiatry, 20(1), 28-36.
- Blakely, T. et al. (2003), “Unemployment and Suicide Evidence for A Causal Association?”, Epidemiol Community Health, 57(8), 594-600.
- Bozkurt, V. (2012), Değişen Dünyada Sosyoloji: Temeller, Kavramlar, Kurumlar, İstanbul: Ekin Kitabevi.
- Durkheim, E. (2002), İntihar, (Çev.: Ö. Ozankaya), İstanbul: Cem Yayınevi.
- İnce, M.A. (2007), “İntihar Din-Psikolojik Bir İnceleme (Van İli Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kübalı, Z. (2007), “Ankara İlinde Bir Kamu Hastanesi Acil Bölümünde İntihar Girişim Vakalarının İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Küpçük, Y. vd. (2004), İntiharın Önlenmesi Birinci Basamak Sağlık Çalışanları İçin Kaynak, (Çev: T. Kurtuluş & A.T. Demirtaş), Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı TSHGM.
- O’Conner, R.C. & N.P. Sheehy (1997), “Suicide and Gender”, Mortality, 2(3), 239-253.
- Ritzer, G. & J. Stepnisky (2014), Sosyoloji Kuramları, (Çev.: H. Hülür), Ankara: Deki Yayınları.
- Rodriguez-Andres, A.R. et al. (2011), “Socioeconomic Determinants of Suicide in Japan”, The Journal of Socioeconomics, 40, 723-731.
- Şevik, A.E. vd. (2012), “İntihar Girişimlerinin İncelenmesi: Risk Faktörleri ve Takip”, Klinik Psikiyatri, 15, 218-225.
- Smirnov, N.V. (1939), “On the Estimation of the Discrepancy Between Empirical Curves of Distribution for Two Independent Samples”, Bulletin of Moscow University, 2(2), 3-14.
- Taşdelen, M. (2006), “İnanç Açısından İntihar”, Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Tatlılıoğlu, K. (2012), “Sosyal Bir Gerçeklik Olarak İntihar Olgusu: Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme”, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 135-157.
- Tel, H. & S. Uzun (2003), “İntihar Girişimi İle Acil Servise Başvuran Hastaların Sosyal Destek ve Stresle Baş Etme Durumları”, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 4, 151-158.
- Tunalı, H. & S. Özkaya (2016), “Türkiye’de İşsizlik-İntihar ilişkisinin analizi”, Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(2), 56-70.
- Ulf-G, G. & M. Johannesson (2003), “A Note on The Effect of Unemployment on Mortality”, Journal of Health Economics, 22(3), 505-518.
- Varol, Z. & K. Karagöz (2020), “Affective Socioeconomic Factors on Suicide in Turkey: An Econometric Analysis”, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, TBMM 100. Yıl Özel Sayısı, 260-280.
Yıl 2022,
Cilt: 30 Sayı: 51, 137 - 148, 31.01.2022
Öz
Suicidal behaviour, like other human behaviours, is a result of socioeconomic and psychological conditions. The research, it is aimed to examine the relationship between socioeconomic factors such as economic income levels, social status and quality of life, and suicidal behaviour in comparison with classical and Bayesian negative binomial regression models. The findings showed that suicidal behaviour increased due to the decrease in economic status and inequality of income distribution among young people. At the same time, it has been determined that employment and divorce rates reduce suicidal behaviour. As a result, it was determined that social and economic factors affected suicidal behaviour in the 15-24 age group, and solutions were suggested.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acar, A. (2009), “Acil Servise Gelen İntihar Vakalarının Sosyodemografik Açıdan İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Atay, İ.M. et al. (2012), “Suicide Attempt, Prevalence of Death Thoughts and Risk Factors in Isparta City Center”, Turkish Journal of Psychiatry, 23, 1-10.
- Ayla, D. et al. (2019), “Social Impact of the Economic Crisis: An Application on Turkey (1980- 2016)”, Atatürk University Journal of Economic and Administrative Sciences, 33(2), 415-434.
- Baş, H. (2017), “Bir Sosyal Belediyecilik Uygulaması Olarak İstanbul Esenler Belediyesi Gençlik Merkezi Örneği”, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitü Dergisi, 17(1), 150.
- Batıgün, A.D. & N.H. Şahin (2009), “Testing a Model for Determining Suicide Risk in High School and University Students”, Turkish Journal of Psychiatry, 20(1), 28-36.
- Blakely, T. et al. (2003), “Unemployment and Suicide Evidence for A Causal Association?”, Epidemiol Community Health, 57(8), 594-600.
- Bozkurt, V. (2012), Değişen Dünyada Sosyoloji: Temeller, Kavramlar, Kurumlar, İstanbul: Ekin Kitabevi.
- Durkheim, E. (2002), İntihar, (Çev.: Ö. Ozankaya), İstanbul: Cem Yayınevi.
- İnce, M.A. (2007), “İntihar Din-Psikolojik Bir İnceleme (Van İli Örneği)”, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri: Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Kübalı, Z. (2007), “Ankara İlinde Bir Kamu Hastanesi Acil Bölümünde İntihar Girişim Vakalarının İncelenmesi”, Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
- Küpçük, Y. vd. (2004), İntiharın Önlenmesi Birinci Basamak Sağlık Çalışanları İçin Kaynak, (Çev: T. Kurtuluş & A.T. Demirtaş), Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı TSHGM.
- O’Conner, R.C. & N.P. Sheehy (1997), “Suicide and Gender”, Mortality, 2(3), 239-253.
- Ritzer, G. & J. Stepnisky (2014), Sosyoloji Kuramları, (Çev.: H. Hülür), Ankara: Deki Yayınları.
- Rodriguez-Andres, A.R. et al. (2011), “Socioeconomic Determinants of Suicide in Japan”, The Journal of Socioeconomics, 40, 723-731.
- Şevik, A.E. vd. (2012), “İntihar Girişimlerinin İncelenmesi: Risk Faktörleri ve Takip”, Klinik Psikiyatri, 15, 218-225.
- Smirnov, N.V. (1939), “On the Estimation of the Discrepancy Between Empirical Curves of Distribution for Two Independent Samples”, Bulletin of Moscow University, 2(2), 3-14.
- Taşdelen, M. (2006), “İnanç Açısından İntihar”, Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Tatlılıoğlu, K. (2012), “Sosyal Bir Gerçeklik Olarak İntihar Olgusu: Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme”, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 135-157.
- Tel, H. & S. Uzun (2003), “İntihar Girişimi İle Acil Servise Başvuran Hastaların Sosyal Destek ve Stresle Baş Etme Durumları”, Anadolu Psikiyatri Dergisi, 4, 151-158.
- Tunalı, H. & S. Özkaya (2016), “Türkiye’de İşsizlik-İntihar ilişkisinin analizi”, Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 5(2), 56-70.
- Ulf-G, G. & M. Johannesson (2003), “A Note on The Effect of Unemployment on Mortality”, Journal of Health Economics, 22(3), 505-518.
- Varol, Z. & K. Karagöz (2020), “Affective Socioeconomic Factors on Suicide in Turkey: An Econometric Analysis”, Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, TBMM 100. Yıl Özel Sayısı, 260-280.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 28 Ocak 2022 |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2022 |
| Gönderilme Tarihi | 14 Mayıs 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 30 Sayı: 51 |
