Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

GASTRONOMİDEKİ UMUT: BİR SOSYAL GİRİŞİMCİLİK ÖRNEĞİ OLARAK HAYATA SARIL LOKANTASI

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 5, 41 - 52, 10.01.2019
https://doi.org/10.26809/joa.2018548597

Öz

Sosyal girişimcilik kâr amacı gütmeyen sivil toplum kuruluşlarıve kâr amacı güden özel sektör arasında kalan melez kuruluşların sosyal fayda sağlama esaslı faaliyetlerini açıklar. Turizm işletmelerinde son yıllarda kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerinin arttığı görülmekte ancak sosyal girişim adı altında incelenebilecek bir uygulamaya çok sık rastlanmamaktadır. Bu çalışmada bir sosyal girişimcilik örneği olarak Hayata Sarıl Lokantası incelenmiştir. Kendi kendini finanse edebilen bu girişim, lokantacılık faaliyetleriyle elde ettiği gelir ile toplumdaki dezavantajlı bireylere ücretsiz beslenme, meslek edindirme ve psikolojik destekler vermektedir. Bunula birlikte paydaşlara ve çevreye saygılı bir politika sergilemektedir. Bu kapsamda lokanta faaliyetlerini derinlemesine irdelemek için nitel araştırma yöntemlerinden görüşme, gözlem ve katılımcı gözlem teknikleri kullanılarak veri toplanmıştır. Toplanan veriler betimsel analize tabi tutulmuştur. İncelenen sosyal girişimin sağladığı desteklerin fizyolojik ihtiyaçlardan sosyal ihtiyaçlara kadar geniş bir çerçevede olduğu görülmüştür. Yapılan bu örnek olay çalışması ile turizm sektörü başta olmak üzere diğer sektörlerdeki girişimlere örnek olması beklenmektedir.

Kaynakça

  • ARTHUR, L., KEENOY, T., SCOTT-CATO, M. (2006). “Where is the ‘social’ in socialenterprise?”. 3rd AnnualSocial Enterprise Conference, 22-23 June, London South Bank University, London.
  • ASLAN, G., ARAZA. A., BULUT, Ç. (2012). Sosyal Girişimciliğin Kavramsal Çerçevesi. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 7(2), 69 – 88.
  • ATEŞOĞLU, İ., TÜRKER, A. (2010). Konaklama İşletmelerinin Sosyal Sorumluluk Faaliyetlerine Yaklaşımı: Muğla İli Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 15(3):207-226.
  • BOZKURT, Ö., ERDURUR, K. (2013). Girişimci Kişilik Özelliklerinin Girişimci Kişilik Eğilimindeki Etkisi: Girişimciler Üzerinde Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 8(2), 57 – 78.
  • CUİKER, W., TRENHOLM, S., CARL, D., GEKAS, G. (2011). SocialEntrepreneurship: A Content Analysis. Journal of strategicInnovationandSustainability, 7(1), 99-119.
  • ÇETİNDAMAR, D., TUTAL, E., TİTİZ, S., TALUK, Ş. (2010). “Sosyal Dönüşümün Ajanları: Sosyal Girişimciler”, SocialEntrepreneurship Conference, Temmuz, SakıpSabancıMuseum, İstanbul.
  • DOWN CAFE. (2018). http://www.downcafe.org/basinda-biz/ (Erişim Tarihi: 14.06.2018).
  • ERSEN, B. T., KAYA, D., MEYDANOĞLU, Z. (2010). Sosyal Girişimler ve Türkiye İhtiyaç Analizi Raporu. İstanbul: TÜSEV Yayınları. IŞIK, V. (2013). Kurumsal sosyal Sorumluluğun Değiştirdiği Çalışma Kavramı ve Yeni Bir Çalışma Alanı Olarak Sosyal Girişimler. Sosyal Güvenlik Dergisi, 3(1), 101 – 131.
  • IŞIK, V. (2018). Değişen Çalışma Anlayışı ve sosyal Girişimler: Ashoka Türkiye Üyeleri Üzerine Bir Alan Araştırması. Üçüncü Sektör sosyal Ekonomi, 53(1), 229-258.
  • KOZAK, M. (2015). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • ÖZAYDIN, M. M. (2013). Refah Devletinin Krizi, Sosyal Politikanın Dönüşümü ve Yükselen Sivil Toplum. Hak – İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 2(3), 75 – 91.
  • Palaz, S. Boz, İ. (2008). Üniversite Mezunu Yetişkinlerin Farklı Organizasyonlarda Gönüllü Hizmet Vermesini Etkileyen Faktörler. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 11(19), 95-106.
  • PREDO, A. M., MCLEAN, M. (2006). SocialEntrepreneurship: A Critical Review of theConcept. Journal of Word Business, 41, 56 – 65.
  • SAİFAN, S. A. (2012). SocialEntrepreneurship: Definition andBoundaries. TechnologyInnovation Management Review, February 2012, 22-27.
  • SANTOS, F. M. (2012). A positiveTheory of SocialEntrepreneurship. Journal of Business Ethics, 111(3), 335 – 351.
  • SÖNMEZ, V., ALACAPINAR, G. (2017). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • THOMPSON, J., ALVY, G., LESS, A. (2000). SocialEntrepreneurship - A New Look at the People andthePotential. Management Decision, 38(5), 328 – 338.
  • THOMPSON, J. L. (2002). The World of theSocial Entrepreneur. International Journal of PublicSector Management, 15(5), 412-431.
  • TÜRKER, N. UÇAR, M. (2013).Konaklama İşletmelerinin Sosyal Sorumlulukları İşletme Araştırmaları Dergisi, 5/3, 155-183.
  • YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • YORULMAZER, G., DOĞAN, O. (2017) Turizm İşletmelerindeki Kurumsal Sosyal Sorumluluk Uygulamalarının Satın Alma Niyeti Üzerindeki Etkileri: Turistlere Yönelik Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 8 (21), 49-75.

HOPE IN GASTRONOMY: AS AN EXAMPLE OF SOCİAL ENTREPRENEURSHİP ‘‘HAYATA SARIL LOKANTASI

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 5, 41 - 52, 10.01.2019
https://doi.org/10.26809/joa.2018548597

Öz

Social entrepreneurship explains the social benefits supply-based activities of hybrid organisations that remain in between nonprofit non-governmental organisations and profit-oriented sectors. It has been seen that corporate social responsibility activities have increased in recent years in tourism establishments but an application that could be examined under the name of social enterprise haven’t often been encountered. In this study ''Hayata Sarıl Lokantası'' examined as an example of social entrepreneurship. This self-financing enterprise provides disadvantageous individuals in the community free meal, providing job, and psychological support by means of earning income through restaurant activities. However, this follows a policy that is respectful to the partners and the environment. In this context, data was collected by using interviews, observations and participant observation techniques of qualitative research methods in order to investigate restaurant activities in depth. The collected data were subjected to descriptive analysis. It has been seen that the supports provided by the social enterprise are in a wide range from physiological needs to social needs. With this case study, it is expected that it will be an example for the enterprises in other sectors, especially tourism sector.

Kaynakça

  • ARTHUR, L., KEENOY, T., SCOTT-CATO, M. (2006). “Where is the ‘social’ in socialenterprise?”. 3rd AnnualSocial Enterprise Conference, 22-23 June, London South Bank University, London.
  • ASLAN, G., ARAZA. A., BULUT, Ç. (2012). Sosyal Girişimciliğin Kavramsal Çerçevesi. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 7(2), 69 – 88.
  • ATEŞOĞLU, İ., TÜRKER, A. (2010). Konaklama İşletmelerinin Sosyal Sorumluluk Faaliyetlerine Yaklaşımı: Muğla İli Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 15(3):207-226.
  • BOZKURT, Ö., ERDURUR, K. (2013). Girişimci Kişilik Özelliklerinin Girişimci Kişilik Eğilimindeki Etkisi: Girişimciler Üzerinde Bir Araştırma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 8(2), 57 – 78.
  • CUİKER, W., TRENHOLM, S., CARL, D., GEKAS, G. (2011). SocialEntrepreneurship: A Content Analysis. Journal of strategicInnovationandSustainability, 7(1), 99-119.
  • ÇETİNDAMAR, D., TUTAL, E., TİTİZ, S., TALUK, Ş. (2010). “Sosyal Dönüşümün Ajanları: Sosyal Girişimciler”, SocialEntrepreneurship Conference, Temmuz, SakıpSabancıMuseum, İstanbul.
  • DOWN CAFE. (2018). http://www.downcafe.org/basinda-biz/ (Erişim Tarihi: 14.06.2018).
  • ERSEN, B. T., KAYA, D., MEYDANOĞLU, Z. (2010). Sosyal Girişimler ve Türkiye İhtiyaç Analizi Raporu. İstanbul: TÜSEV Yayınları. IŞIK, V. (2013). Kurumsal sosyal Sorumluluğun Değiştirdiği Çalışma Kavramı ve Yeni Bir Çalışma Alanı Olarak Sosyal Girişimler. Sosyal Güvenlik Dergisi, 3(1), 101 – 131.
  • IŞIK, V. (2018). Değişen Çalışma Anlayışı ve sosyal Girişimler: Ashoka Türkiye Üyeleri Üzerine Bir Alan Araştırması. Üçüncü Sektör sosyal Ekonomi, 53(1), 229-258.
  • KOZAK, M. (2015). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • ÖZAYDIN, M. M. (2013). Refah Devletinin Krizi, Sosyal Politikanın Dönüşümü ve Yükselen Sivil Toplum. Hak – İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 2(3), 75 – 91.
  • Palaz, S. Boz, İ. (2008). Üniversite Mezunu Yetişkinlerin Farklı Organizasyonlarda Gönüllü Hizmet Vermesini Etkileyen Faktörler. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 11(19), 95-106.
  • PREDO, A. M., MCLEAN, M. (2006). SocialEntrepreneurship: A Critical Review of theConcept. Journal of Word Business, 41, 56 – 65.
  • SAİFAN, S. A. (2012). SocialEntrepreneurship: Definition andBoundaries. TechnologyInnovation Management Review, February 2012, 22-27.
  • SANTOS, F. M. (2012). A positiveTheory of SocialEntrepreneurship. Journal of Business Ethics, 111(3), 335 – 351.
  • SÖNMEZ, V., ALACAPINAR, G. (2017). Örneklendirilmiş Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • THOMPSON, J., ALVY, G., LESS, A. (2000). SocialEntrepreneurship - A New Look at the People andthePotential. Management Decision, 38(5), 328 – 338.
  • THOMPSON, J. L. (2002). The World of theSocial Entrepreneur. International Journal of PublicSector Management, 15(5), 412-431.
  • TÜRKER, N. UÇAR, M. (2013).Konaklama İşletmelerinin Sosyal Sorumlulukları İşletme Araştırmaları Dergisi, 5/3, 155-183.
  • YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • YORULMAZER, G., DOĞAN, O. (2017) Turizm İşletmelerindeki Kurumsal Sosyal Sorumluluk Uygulamalarının Satın Alma Niyeti Üzerindeki Etkileri: Turistlere Yönelik Bir Araştırma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 8 (21), 49-75.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Onur Özden

Serdar Sünnetçioğlu

Ferah Özkök

Yayımlanma Tarihi 10 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 3 Sayı: 5

Kaynak Göster

APA Özden, O., Sünnetçioğlu, S., & Özkök, F. (2019). GASTRONOMİDEKİ UMUT: BİR SOSYAL GİRİŞİMCİLİK ÖRNEĞİ OLARAK HAYATA SARIL LOKANTASI. Journal of Awareness, 3(5), 41-52. https://doi.org/10.26809/joa.2018548597